deed me langzaam aan de ogen openen. Nog steeds ruim op tijd om de trein naar Amsterdam C.S. te halen en me rond negen uur te melden aan de poorten van de fotovakschool. Gesitueerd in het NEMO-gebouw aan de Oosterdokhaven op zo'n tien minuutjes lopen vanaf het station. Na aankomst op Leiden CS bleek dat de conducteur had besloten mij niet mee te nemen op deze rit, want hij had de deuren zo'n tien seconden voor vertrek al gesloten! Dit heeft ook wel enigszins te maken met mijn stellige principe niet te rennen op een station... Dat had in dit geval het verschil kunnen maken, maar, zo bleek al snel, diende het toch weer een doel deze trein te missen. Ik besloot dat een bakkie koffie mijn humeur wellicht nog beter kon stemmen, en in de rij bij de kiosk stond ik al kloppend op jas en broekzakken te zoeken naar mijn portemonnaie. "Ai!" ....Snel proberen Simone te bereiken die vandaag vrij was, of zij zo lief wilde zijn mijn geldbuidel te komen brengen... T-Mobile deze ochtend:
"tutututututututuut" 'netwerk niet beschikbaar' GRRRRR..... Nog maar 's proberen...
"tutututututututuut" 'netwerk niet beschikbaar' GRRRRRRRRRRRR!!!!!
Op de fiets, mijn humeur gedaald tot -7 N.A.P., en ondertussen een aanstormende hoosbui... Eenmaal thuis was Simone gelukkig wel zo lief me dan met de auto weer naar het station te rijden. Bij de N.S. bleek nog steeds een anti-aharend sfeertje te hangen, want ook deze trein reed net voor m'n neus weg. Niet getreurd, een bakkie koffie doet wonderen! En na een verder soepele reis kwam ik uiteindelijk om kwart over negen aan op de Oosterdokhaven.
Binnen ging ik op zoek naar mijn 'te ontmoeten nieuwe vrienden'. In de hoek zag ik de koffieautomaat staan en wist dat ik er reeds een gevonden had, maar dat was niet degene die ik zocht. Ik slenterde wat door het gebouw en stak voorzichtig mijn hoofd om de hoek van een fotostudio annex klaslokaal. Daar zaten ze: de leerlingen van schoevers! Tenminste, daar leek het op: Allemaal vrouwen! Voorzichtig vroeg ik of dit de klas was waar ik zijn moest, en er werd bevestigend geknikt... Mijn nieuwe vrienden bleken allemaal, zonder uitzondering, vriendinnen te zijn.... Niet erg, maar wel opmerkelijk aangezien normaal gesproken de klassen redelijk half man-half vrouw schijnen te zijn. Ik heb me overigens prima vermaakt, al betrapte ik mezelf er wel op dat ik af en toe m'n nagels zat te vijlen of m'n lippen moest invetten.
De les zelf was best boeiend, al krijg je op dit soort introductiedagen altijd wel erg veel informatie tot je. Gelukkig was niet alle informatie nieuw, dus ik hoefde lang niet alles op te slaan. Ik was al wel 'gewaarschuwd' dat er veel gefotografeerd zou gaan worden tijdens deze opleiding, maar dat leek me voor de hand te liggen. Toch had ik niet verwacht dat we vandaag al buiten zouden staan om de eerste geleerde handelingen in de praktijk proberen toe te passen. En een heel scala aan opdrachten die in de komende weken zullen moeten worden gerealiseerd. Keun!
Hoe een en ander verloopt zul je hier met regelmaat kunnen terugvinden.
Een plaat van vandaag...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten