Domweg omdat er in Nederland alleen nog maar over voetbal gepraat wordt. De liesblessure van Robben houdt de gemoederen meer bezig dan bijvoorbeeld de teloorgang van de thuiszorg, waar ik vandaag door een kleine groepje SP-ers in Den Haag op werd gewezen. Ze hadden weinig bekijks, maar het is dan ook niet slim om in deze tijd in rode jassen en t-shirts door de stad te tuigen. Men zal waarschijnlijk denken dat je aanhanger bent van- pak 'm beet- Turkije, Spanje, Zwitserland of Belgie. En laatstgenoemde dingt niet eens mee naar de Europese titel, maar dat terzijde. (Ondertussen is duidelijk geworden dat ook een-na-laatst genoemde niet meer meedingt... red.)
Overigens is dat hele thuiszorgverhaal ook een stuk makkelijker op te lossen dan- in dit geval de liesblessure van Robben, want een van de weinige dingen waar ik het met Pim mee eens was/ben, is herinvoering van de dienstplicht. En dan niet alleen een militaire dienstplicht, maar keuze tussen of een militaire- of een sociale dienstplicht. Zijn alle hoogbejaarden en anderszins hulpbehoevenden ruim voorzien van de benodigde aandacht, en is ons land ook weer eens goed bewaakt...
Die lies van Robben daarentegen... Daar heb ik vooralsnog geen pasklare oplossing voor.
Omdat ik het nu toch niet over voetbal heb, wil ik ook niet kwijt dat ik met volle teugen van ons nationale voetbalteam heb genoten, derhalve zal ik me niet verlagen het er toch over te hebben. .... Iedereen heeft het er al over, per slot van rekening...
Ik wil eigenlijk nog even terug naar Curacao. En naar Bonaire, als het even kan. In elk geval in gedachten is dat mogelijk, dus ik laat jullie nog wat meegenieten. Onze laatste dagen na Bonaire waren we nog even te gast bij Jasper en Astrid. Jasper was de hele week vrij, en er was 's avonds een BBQ gepland samen met andere gasten Chantal en Jeroen. Het was gezellig die avond. Goed gezelschap, Vlees, Vis en Bright zijn goede ingredienten voor een geslaagde avond. De ochtend daarna werd in serene rust doorgebracht. Er waren geen grootse plannen, en niemand leek daar ook echt behoefte aan te hebben. Lekker relaxen in en om het huis. 's Middags toch nog maar even naar het buurstrand Daaibooi gereden om het relaxen nog enige uitlegbare vorm te geven. Per slot van rekening had As de hele dag gewerkt. Dan kan je niet zeggen dat je he-le-maal nix gedaan hebt die dag...
Vrijdag was de laatste. Die avond was het feest echt over, en ik wilde graag nog even het Spaanse water over denderen op een surfplank. Eenmaal daar bleek wederom de wind spelbreker te zijn, en viel het watersportavontuur in het water. Tot Jap vertelde over de waterscooterverhuur, een klein stukske verderop! Wat een geweld(ige!) die dingen! Lekker over de deining rossen, hele korte bochtjes draaien en een ongelooflijke acceleratie! Dat halve uurtje leken net 10 minuten... Maar het was een leuke watersport-afsluiting.
Omdat As die vrijdag aan het werk was hadden we een lunchafspraak met z'n vieren. Bij de Delifrance moesten we elkaar gedag zeggen. Best een rare gewaarwording op zo'n parkeerterrein...
Jasper was zo vriendelijk ons die middag naar de luchthaven te brengen. Het is nooit leuk afscheid te nemen, en deze keer week daar niet vanaf. Slechts de wetenschap dat we- zeker weten- weer terugkomen maakte het wat makkelijker. We hebben genoten!
Jap en As, ontzettend bedankt voor de leuke tijd!
Vrijdag gaan we naar de Hendo... Voor een half Haantje!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten