Commer(cie) en Kwel (Pt.2)

Vorige week had ik te maken met een 'overstapper'. Een verstandige overstapper - vind ik - want hij was van  een Win-doos overgestapt naar Apple; Hij was de trotse bezitter geworden van een 24" I-Mac.  Andersom zie je zulke overstappers dan ook vrijwel niet... Hij vertelde trots over hoe mooi het er allemaal uitzag, de snelheid, en de nimmer haperende software. Ook was hij lyrisch over het kristalheldere 24 inch scherm... en terecht. "Maar...", zo oreerde hij verder, "het nadeel er van is dat ik meteen zag dat ik aan een nieuwe camera moet". "Ow?" zei ik, "wat is er dan aan de hand?" "Tja, niet genoeg pixels he..., het hele beeld is korrelig" "Hoeveel megapixel is die camera dan?" vroeg ik. "Ik dacht vijf of zes"... antwoordde hij.

Kijk, dat is nou eens een fijn stukje onzin waar- naar schatting- 90% van de mensen in gelooft.

Steeds vaker krijg ik te maken met mensen die vragen over fotografie of camera's hebben. Voor praktische tips of vragen over fotograferen in het algemeen kan ik meestal wel van nuttige dienst zijn; Maar ik ben zeker geen expert op het gebied van wat er allemaal op cameragebied te koop is, en al helemaal niet over de kwaliteit van de verschillende merken camera's. Ik vel daar dan ook geen oordeel over. Wat me wel zorgen baart is het gemak waarmee de commercie met wat loze kreten blijkbaar de kopers nogal simpel over de streep trekt. Voor eens en voor altijd wil ik dit dan ook uit de wereld helpen: 

Een kwalitatief goede foto wordt NIET bepaald door het aantal Megapixels van een camera! Voor een normale afdruk tot zelfs op A3 formaat kom je prima weg met zo'n 5 a 6 Megapixel. De kwaliteit wordt daarentegen wel bepaald door: 

De lens (door een 'speldenknopje' op je telefoon kan je nou eenmaal geen kwaliteitsfoto's maken! Dus stuur die dingen dan ook niet op naar de krant! En mocht je bij de krant werken: WEIGER zulke "foto's" dan ook!!!#$%%$#@!!! ...Zo, dat lucht op...) De lens dus; In het algemeen geldt: hoe groter (in diameter, niet in lengte) hoe beter. "Meer licht" is het simpele antwoord op de vraag waarom. Liefst van een goede fabrikant... de lens dan.

De sensor. Waarschijnlijk een veel minder bekende kreet als Meegaapiksels (ik weet heus dat dat zonder 's' moet...) maar wel veel belangrijker! De sensor is het "rolletje" uit je analoge camera. Deze 'vangt' het beeld, waarna een processor het gevangen beeld bliksemsnel omzet naar wat nullen en enen, en daarna parkeert op je geheugenkaartje...

En eigenlijk heb je dan de belangrijkste 'beeldvormers' al gehad. Maar ja, sensors en lenzen zijn niet in extreme getallen uit te drukken zoals de hoeveelheid megapixel dat wel is. Dus is dat niet commercieel aantrekkelijk, en dus spelden we de mensen gewoon wat op de mouw. 

Wat overigens geen beeldvormer is, maar eveneens een geweldig stukje commerciele onzin, is het "aantal keren zoom". Wat zegt dat??

Is er iemand die mij kan uitleggen hoe het zou kunnen dat een camera met 8x zoom een onderwerp dichterbij haalt dan een camera met 12X zoom?

Anyone? Anyone? Bueler? Bueler?

Dat komt omdat de camera met 8X zoom in dit geval een kortste brandpuntsafstand heeft van 35 mm, en die met 12X zoom slechts 17 mm. Zo hebben we dus 8 X 35 mm= 280 mm,

en 12x17 mm= 204 mm.... En dan ben ik niet eens goed in wiskunde...

Dit is natuurlijk maar een voorbeeld, dus dit zijn geen vaste waarden voor alle camera's!

En het zegt ook helemaal niets over goed of slecht. Dussss...

Wat te doen als je toch een andere camera wil? Zoek goede reviews op. Consumentensites als kieskeurig.nl, maar ook het amerikaanse dpreview.com is een goede site voor reviews. 

Laat je in ieder geval bij MediaMarkt of Dixons of andere elektronicagrootgrutters niks wijsmaken! Je bent toch niet gek??!! 

BTW: om te lachen ! Zit-ie vast, kan je 'm weer lostrekken met de muis...

Gegoede Voornemens

Het wintert er lekker op los in Nederland. Met temperaturen van -18 graden afgelopen nacht, en zelfs tot -20 voor de komende nacht kan het bijna niet anders dan dat de rayonhoofden de koppen weer met regelmaat bij elkaar zullen steken. Ik herinner me nog de jaren waarin vrijwel elke avond Jan Sipkema op t.v. was om Nederland op de hoogte te houden van het wel of niet doorgaan van de tocht der tochten. Ondanks het feit dat ik zelf net zo goed schaats als de gemiddelde inwoner van Mozambique, hoop ik toch echt dat het dit jaar weer eens gaat gebeuren. Laat het "it gaet oan" maar weer eens horen! 

"gaet it oan?"

Wat ook 'oan gaet' is mijn opleiding. Vandaag mocht ik sinds drie weken weer eens naar school om de laatste hand te kunnen leggen aan de module opdracht, om daarmee over twee weken de benodigde studiepunten binnen te slepen. De minipoll op deze site in combinatie met de mening van mijn medestudenten, plus uiteraard mijn eigen bescheiden mening, heeft me doen besluiten de 'witte versie' van de advertentie te gaan gebruiken 

(zie http://zeeaharend.blogspot.com/2008/12/verkiezingskoorts.html). Ook de leraar was tevreden, dus ik zie mijn assesment over twee weken met vertrouwen tegemoet. 

Vanmiddag was er nog wat tijd over om ons te buigen over voedselfotografie. Dat lijkt altijd heel simpel als je even snel de Allerhande doorbladert, maar ik kan je nu uit ervaring vertellen dat dat ontzettend tegenvalt! Het is erg lastig om eten er lekker uit te laten zien op een plaatje. Uitgekiende belichting, een goede positionering en compositie, kleurcontrast, dieptescherpte... Zomaar even wat factoren die een goed of slecht beeld maken. Toch is het gelukt een redelijk 'Allerhande'-beeld te creeeren:

Caesars' salade

Nog meer nieuws uit fotografieland is het bezoek afgelopen zondag aan de tentoonstelling "Rain Hope Grief & Fall" van  fotograaf Erwin Olaf. Ik ging daar heen met Manon en Sjoukje, medestudenten uit de basisopleiding FVS. Beiden hebben hun vakopleiding voortgezet in Apeldoorn, wat jammer is omdat het leuke klasgenoten waren... Het was een gezellig weerzien, en we hebben afgesproken met regelmaat een zgn. 'fotodate' te plannen. De tentoonstelling was best fraai, al is zijn stijl niet geheel de mijne. Maar je kan een tentoonstelling als deze alleen maar benijden als fotograaf in opleiding! 

Who knows... one day....

Nieuwjaarslogica

Al jaren steek ik geen vuurwerk meer af. Uit principe, omdat ik een hond heb die elke klap ervaart alsof de hemel op z'n hoofd gaat vallen. Het is zielig te zien hoe angstig en onrustig hij wordt bij het horen van elke ontploffing. Geen training of oefening is daar tegen opgewassen, en dus hebben we elk jaar vanaf half december tot half januari een niet te hanteren hond in huis. Dit jaar vierden we oud en nieuw bij Wal en Carla en Jip. Wal verzocht me of ik zorg wilde dragen voor de champagne en... het vuurwerk. Ja natuurlijk, Jip is acht, dus die wil wel wat de lucht in zien gaan; En niet alleen de kurk van de champagne! Zo gezegd zo ge-diggy-daan vond ik mezelf terug bij de fietsenwinkel annex vuurwerkshop in Oegstgeest. Op slechts 150 meter van huis is ook een vuurwerkverkooppunt, maar daar stonden de mensen buiten te wachten. Dat vond ik iets overdreven en zo belandde ik in Oegstgeest. Ik voelde me een beetje lullig met m'n pakketje toen er voor me een man voor bijna €250 (!) vuurwerk stond af te rekenen... Echt erg die recessie!

Het eten was lekker en de avond gezellig, en voor we er erg in hadden was het bijna twaalf uur. Net op tijd stonden we buiten met de champagne in de aanslag en het vuurwerkpakket klaar om de lucht te gaan. Het was niet geweldig spectaculair, maar diende in ieder geval het doel. Nadat de laatste pijl de lucht in was gejaagd genoten we met de champagne nog wat na op het bankje voor de deur. Aan de overkant van de ringvaart ontwaarden we wat jongeren die duidelijk met snode vuurwerkplannen rondliepen. Ineens, vanuit het niets klonk er een zware doffe klap en tegelijkertijd onstond er een vuurbal van zo'n tien meter hoog en dertig meter breed! Al zittend op het bankje voelde je de hitte even voorbij trekken! Ruim tien minuten later waren er nog steeds brandende delen gras te zien. Best geinig, vonden wij...

Vroegah klooiden we natuurlijk ook maar wat raak met vuurwerk. Weliswaar niet op deze schaal, maar strijkers en kanonslagen werden toch ook veelal op plaatsen gedumpt waar dat niet geheel hoorde. Ook de babyrockets waren fijne, onvoorspelbare speledingetjes.

Ooit ging ik oud en nieuw vieren in Warmond, waar ik had afgesproken met Jeroen. Mijn toenmalige winterjas had een binnenzak die stuk was, en waar dus vrij veel in paste. Vier 'broden' astronauten om precies te zijn! En zo ging ik naar Warmond: als een fietsende bom!  

En dan ook nog rustig een sigaret opsteken...

Afgelopen dinsdag ging ik bij Jeroen in Oegstgeest even een biertje doen. Het was alweer een tijdje geleden, dus er werd flink bijgepraat.

Ook de verhalen "van toen"  kwamen- met oud en nieuw in het vooruitzicht- natuurlijk allemaal voorbij. Jeroen komt uit Warmond, en daar werd nog wel eens wat in de fik gezet...   "Hondaatje civic voor 50 gulden, een paar blikken benzine erin en een stapel autobanden... Hoppekee!" "Tuurlijk wel even het chassisnummer eruit vijlen".  

Ook dit was een goeie avond, en zo rond 3 uur fietste ik ietwat mistig weer huiswaarts.

Toen Simone en ik op nieuwjaarsdag de straat inreden speurden we routinematig de straat af of alles er nog stond. De citroen stond nog ongeschonden in z'n parkeervak, wat meeviel (Leiden Noord is behoorlijk onrustig tijdens oud en nieuw. We noemen het zelf altijd liefkozend de Gazastrook...). De volgende aanblik echter was wel erg triest te zien: M'n bakfiets was niet ongeschonden uit de strijd gekomen, en dat is zachtjes uitgedrukt:

Logisch toch?

Simone vond dat we een beetje naief waren geweest om de bakfiets zo voor de deur te laten staan. Misschien heeft ze gelijk... Het zijn de regels van vandaag: Staat je fiets niet op slot, vraag je er gewoon om dat hij gestolen wordt. Laat je je deur openstaan, kan je verwachten dat er wordt ingebroken. Laat je je laptop in het zicht in de auto liggen, wordt deze vrijwel zeker opengebroken. En dus... als je je bakfiets buiten laat staan met oud en nieuw is het logisch dat deze gesloopt wordt.  Best logisch eigenlijk...

Desalniettemin wens ik vanaf hier iedereen een ontzettend goed 2009 toe! Dat het mag brengen wat je er van hoopt, uiteraard in goede gezondheid, en met een beetje humor!