De eerste week werken na de vakantie zit er alweer bijna op. In ieder geval míjn eerste week, want Simone mocht vorige week alweer acte de présence geven. In de vrije week die ik nog had ben ik maar liefst 2 keren gaan surfen, en wel om een aantal redenen: Ten eerste is het nog steeds ontzettend lekker om met een flinke snelheid over het water te knallen. Ten tweede had ik er voor de vakantie erg naar uit gezien om eindelijk weer eens lekker te surfen, maar zoals bekend ging dat door een chronisch gebrek aan wind niet door. En, ten derde, moest ik natuurlijk gebruik gaan maken van een nieuw aangeschafte North Natural 5,8. Dit was eveneens een mooie gelegenheid om mijn (ahum... nog nooit gebruikte) Gaastra slalom/race 7,0 eens goed te testen. Want hoewel de zon zich maar summier liet zien de afgelopen week, was het met de wind daarentegen een stuk beter gesteld. De hele week wapperde hij er variabel zuid-zuidwest met een lekkere 5 á 6 Bft op los.
Omdat op woensdag 't Joppe in Warmond er wel érg verlaten bij lag en ik toch de hele week vrij was, leek het me verstandig mijn heil maar iets verder van huis te zoeken. Zo belandde ik op het strand van Almere Suid (het is, en blijft een Amsterdamsche Kolonie natuurlijk...) pal naast de A6. De wind schuin aanlandig, donkere regenluchten op de achtergrond, en een flauwe zon die zich net een beetje laat zien... Net als vroegâh!
Het strand was vrijwel geheel verlaten, op- uiteraard- een paar trouwe hondenbezitters na die hun vaste rondje liepen. De gemeente Almere dunkte mij zeer vriendelijk omdat ze een der toegangspoorten naar het strand open hadden laten staan. ...En nou ben ik toevállig in het rijke bezit van een vierwielaangedreven automobiel... 1+1tje lijkt me zo! Erg praktisch ook, aangezien zo'n potje windsurfen materiaaltechnisch nogal voeten in aarde heeft. De hele middag heerlijk gevaren, en aan het eind van de dag alles zo weer in de auto geladen en weer naar huis. Alleen was toen plots het hek dicht en moest ik het hele strand over rijden om er uiteindelijk bij een restaurantje door de tuin weer uit te kunnen. Mwah, ze keken hooguit wat vreemd op toen er ineens een auto voorbij reed, de chauffeur daarvan vriendelijk zwaaide, en toen een grote stofwolk optrok...
Op zaterdag was het op datzelfde strand iets drukker. Liefst 6 kitesurfers en 1 beginnende windsurfer bevolkten nu het uitgestrekte strand; Én uiteraard weer de hondenbezitters die zich immer op zulke plekken bevinden. Mensen met honden vinden ook meestal de lijken; Omdat ze nou eenmaal op on-chchristelijke tijden met de vrolijke viervoeter op pad moeten... De hond ruikt dan iets onwelriekends, en de baas komt vervolgens te laat op zijn of haar werk. Ja, het is geen sinecure, zo'n lijk vinden...
Enfin, ik reed naar mijn 'vertrouwde' hek wat 'als vanouds' open stond. Ik boenderde het strand weer op, tuigde mijn 5,8tje en kwam er eenmaal op het water achter dat ik toch m'n zevennulletje had moeten tuigen. Omdat ik toch de hele dag vrij was leek zelfs dat me geen bezwaar. Met de zeven vierkante meters ging het een stuk voortvarender en ik maakte de rakken langer en langer. Op een goed moment zag ik Pampus opdoemen en dat leek me ver genoeg. Eenmaal terug vlakbij het strand zag ik vanaf het water twee ongure types rond mijn auto draaien. Ik spoedde me richting strand en vroeg ze wat ze aan het doen waren. Eén bleek voorzien van een notitieblokje, en de tekst op de auto leerde me al snel dat ik met (staats)boswachters te maken had. Ik trok mijn breedste grijns en verzocht ze vriendelijk doch dringend het notitieblokje weer op te bergen. Dit omdat ik mij anders genoodzaakt zag met mijn Landcruiser over hunner Kangoo te rijden... Dit dacht ik natuurlijk alleen maar; in het echt vroeg ik ze vriendelijk of ze de boete wegens illegaal op een strand parkeren niet door de worstige vingers wilden zien. Dat wilden ze niet, of konden ze niet wegens té dikke vingers. Voor de zestig euro boete mocht ik hem niet eens de rest van de dag laten staan, wat mij toch zeer dik betaald lijkt voor een parkeerplaats zo ver buiten het centrum... Maar goed, ik moest mijn auto verwijderen en, brave burger die ik ben, deed ik zulks. Het scheelde overigens maar weinig of ze waren bij het wegrijden vast komen te zitten met de Kangoo. Ik denk dat ik dán m'n boete misschien wel kwijtgescholden had kunnen krijgen. Toevallig heb ik nét een sleepkabeltje in m'n auto gelegd.
Op de dijk waar ik parkeerde kwam net een auto aanrijden mét een surfplank op het dak en een Nederlandse Italiaan achter het stuur. Van mij wilde hij graag weten of de condities goed waren. "Prima!" zei ik, en hielp hem optuigen. Tijdens het optuigen vertelde hij over z'n nieuw aangeschafte zeil, z'n oude board en dat hij uit Venetië kwam.
"Waait het hard genoeg om, ehhh.... hoe heet die woord op z'n Nederlands?" "Je weet wel.... zo takatakataka over het water?" "Aha," zei ik, "planeren!"
"Écht waar?? Planeren??" In Italia zeggen wij: "Planáre!!"
We surften nog een uurtje gezamenlijk de plas op en neer. Een boete en alweer een heerlijke surfervaring rijker reed ik 's avonds weer naar Leiden.
Vlak naast het strand van Almere ligt overigens een jachthaven. Marina Muiderzand heet het, en het lijkt me een uitgelezen plek om volgend seizoen de Red Alert te stallen!
Wordt vervolgd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten