U begrijpt: kwijlende verkopers die- net na het omvallen van de eerste bank die de kredietcrisis inluidde- mij maar al te graag zo'n kostbaar setje wilden aansmeren... Goed rondshoppen was derhalve het devies, en ik vroeg her en der offertes aan. Uiteindelijk liet ik mij op naamsbekendheid, prijs, én de belofte van goeie koffie overhalen af te reizen naar Amsterdam. Firma Calumet leek mij bij uitstek geschikt daar eens een flinke bom duiten uit te geven. Ondanks de koffie (Douwe Egberts uit een automaat... Blehhhg!) besloot ik toch mijn nieuwe spullen hier aan te schaffen, voornamelijk omdat de verkoper mij een aanbod deed de betaling renteloos over tien maanden uit te stellen. Dat is een goede deal, zelfs als je van plan was de hele mik in een keer te betalen. Mijn doel was om in die tussentijd zoveel mogelijk opdrachten aan te nemen, en de opbrengsten hiervan in deze pot te storten. De koop werd gesloten en de hele set zou in de eerste week januari geleverd worden.
Pas in de derde week januari werd ik gebeld dat mijn spullen binnen waren... Twee weken te laat, maar goed. Na inspectie en enige uitleg over de camera ging ik richting kassa, alwaar ik de verkoper moest herinneren aan de zgn. '10 maandenregeling' die we overeen waren gekomen. "Oh ja..." zei hij. "Dan mag je even met mijn collega mee naar kantoor om daar wat gegevens achter te laten". Tot zover leek het verhaal mij redelijk logisch... De aardige juffrouw vroeg me echter een aantal formulieren in te vullen met vragen die mij ernstig het gevoel gaven me vast te leggen aan een wurgcontract bij Dirk Scheringa. Niet dat ik ooit zo'n contract heb gehad, maar je kan je de vraagstelling voorstellen. Mijn gevoel bleek juist, al was het in dit geval niet de DSB, Frisia, of Lenen.nl, maar een Brabantse variant op dit Zaanse trio... Ik verdiepte me goed in de allerkleinste lettertjes, en toen ik heel zeker wist dat er voor de eerste tien maanden geen adder - of wat voor model slang dan ook -onder het gras zat, besloot ik te tekenen.
Ik kreeg de spullen mee op basis van de aanvraag van het krediet. Gek eigenlijk...
Hoé gek bleek toen na een drietal weken alsnog een factuur van Calumet in de bus viel. Eerst werd me verteld dat deze factuur puur voor mijn administratie was bedoeld... Later werd ik gebeld met de mededeling dat de factuur toch betaald diende te worden, omdat de kredietaanvraag zonder opgaaf van reden bleek geweigerd! Schriftelijke opgaaf van reden bij de kredietmaatschappij bleek zinloos, en Calumet wenste een ander betalingsplan van mijn kant... Na enig over en weer bellen kwamen we overeen dat ik het bedrag in drie termijnen zou voldoen...
Al na een week de camera in bezit te hebben moest ik concluderen dat mijn huidige fototas toch echt te klein was voor het degelijk transporteren van het materiaal, en had daarom telefonisch een fraaie trolley besteld. De trolley was niet op voorraad, en zou met een weekje binnen zijn. Ook hoorde ik via via dat er voor de D700 een firmware update uitgegeven was, die de laatste onhebbelijkheden uit de camera zou doen verdwijnen. Ik belde Calumet hierover en verkoper vertelde me dat hij daarvan op de hoogte was... Op de vraag waarom hij míj daar dan niet van op de hoogte had gebracht antwoordde hij (vermoedelijk) schouderophalend (...lastig te zien door zo'n telefoonsnoer). Hij kon er in ieder geval wel voor zorgen dat het op de camera geïnstalleerd werd, en dat kon ik dan weer mooi combineren met het ophalen van de trolley.
We spreken nog steeds ergens begin februari....
Afgelopen zaterdag ging ik op pad om in het land wat foto's te maken. Ik propte mijn spullen in m'n te kleine oude tas en sprong in de auto. En ineens, zomaar, pakte ik de telefoon en belde met Calumet: "Druk een 1 voor verkoop" "Druk een 2..." Ik druk op de 1...
- "Calumet, goedemorgen"
- "Goedemorgen, u spreekt met Arjen van photoze.nl
Ik zou graag Sander even spreken, want ik heb een klacht"
- "Sander is even met een klant bezig. Ik vraag of hij u even terugbelt"
- "Prima, bedankt"
Een klein half uur later is er nog niet gebeld, dus ik bel weer:
"Druk een 1 voor verkoop" "Druk een 2..." Ik druk op de 1...
- "Calumet, goedemiddag"
- "Goedemorgen, u spreekt met Arjen van photoze.nl
Ik zou graag Sander even spreken, want ik heb een klacht. Ik heb net ook al gebeld..."
- "Hij is nog steeds met die klant bezig, hij belt u als hij klaar is..."
- "Gaat dat nog lang duren? Ik heb namelijk een opdracht vanmiddag, dus ik zou m graag nu even spreken!"
- "Ik denk dat hij over 5 minuten wel klaar is"
- "Dan verwacht ik dat hij over 5 minuten belt"
- "Hij belt u als hij klaar is"
- "Ja, over 5 minuten dus!!!"
- *klik*
Ik fotografeerde anderhalf uur lang koeien, en hield ondertussen mijn telefoon in de gaten...
geen Sander. Dus ik besluit nog maar eens te bellen:
"Druk een 1 voor verkoop" "Druk een 2..." Ik druk op de 1...
......wachtmuziekje....stilte....*klik*...wachtmuziekje.....pompompom....stilte...*klik*.....wachtmuziekje....
stilte....*klik*....wachtmuziekje.....wachtmuziekje.....*klik*......wachtmuziekje......................................
Aha, dacht ik: Nummerherkenning! En ik ben nu natuurlijk die lastige klant
Na een minuut of vijf:
"Calumet, goedemiddag met Sander"
"Ah, Sander bedankt voor het terugbellen!"
"Ja... ja... ik krijg nét een memootje onder m'n neus geschoven"
"Ik geloof er geen reet van, maar het typeert wel lekker jullie manier van klantbehandeling"
"Hoe bedoelt u?"
"Nou, dat ik als klant wel goed genoeg ben om een berg geld jullie kant op te schuiven... Maar jullie verder geen enkele moeite doen om mij serieus te behandelen!"
Ik confronteer hem met bovenstaand verhaal, en vraag hem waar in GODESNAAM mijn trolley is gebleven?!?!
Hij zegt dat mijn trolley al een aantal weken met een briefje met mijn naam erop gereed staat...
Ik word niet goed....
Na veel verwijten mijnerzijds en excuses zijnerzijds komen we overeen dat ik de trolley voor de helft van de inkoopprijs kan ophalen. We spreken af dat de nieuwe firmware dan geïnstalleerd wordt en nog een aantal vragen die ik heb uitgebreid besproken zullen worden. We spreken af voor de volgende zaterdag...
Vanmorgen ging m'n telefoon: "Ja hallo, met Sander van Calumet" .... "Wij hadden een afspraak staan voor aanstaande zaterdag"..... "Maar we zijn aanstaande zaterdag gesloten..."
AARRRGGGHHHHH!!!! .......Ik had het bij de koffie al moeten weten.
